Hallo sportvriend(innen)en,

 

Vanmorgen trokken wij lichtelijk zenuwachtig naar Nijmegen voor de eerste wedstrijd van dit jonge team.

Na inspectie van de tas met de keeperuitrusting kwamen er spontaan twee keepers die ieder een helft wilden spelen.

Deze keepers danken wij in tweede instantie dat we niet volledig van jetje zouden krijgen. Wat een formidabele inzet van de hele groep bestaande uit Otto en Toon Heijer,  Anika Jansen en Anne van Casteren, Bart Teunissen en Laura. Hanne Jansen was ziek.

Onze veldspelers wisten ook wel wat verdedigen is.

Onze Nijmeegse tegenstanders hadden zeer sportief afgesproken met de scheidsrechters dat zij eenmaal in de buurt van de goal enkele malen verplicht moesten overspelen alvorens te schieten op het doel. Indien dit niet gebeurde werden de goals afgekeurd om ons team in ieder geval ook wat kansen te geven. Dus op een gegeven moment dachten wij dat het 4-0 stond, maar toen waren alle goals nog steeds afgekeurd..( bijkomend feit was de scheidsrechters ook pas voor de eerste keer mochten fluiten) . Uiteindelijk werd het toch niet helemaal tegen te houden en gingen de tegenstanders( allemaal jongens) met enkele jaren ervaring en soms een kop groter of enkele jaartjes ouder toch met de overwinning lopen.

Onze uitbraak welke resulteerde in een goal heeft ons toch de hoop gegeven dat wij niet helemaal voor niets gekomen waren.

De ouders en coach van Nijmegen gaven Het Team gemengd E-1 een compliment voor hun fanatieke spel en het goede overspel.

De tegenstand uit Elst was toch iets meer als verwacht.

Einde wedstrijd kregen we van de tegenstander nog wat snoep en in de kantine stond er een dienblad met limo voor de spelers.

Wij hebben maar een kop koffie genomen om weer wat warm te worden.

 

Groetjes Theo Jansen (vader van Anika)