Verslag HCOB H1 – Apeliotes H3
HCOB maakt vorderingen …. de eerste helft dan. Zondag 27 september 2009 speelde H1 zijn derde wedstrijd voor wederom een aanzienlijke schare supporters. De jongste was nog geen jaar en de oudste, Piet Kamps, de 90 (!) al gepasseerd. Het springkussen schudde de kinderen door elkaar en de muziek deed dat met de rest. H1 leeft! En uw verslaggever is inmiddels weer van de beademing af…
Het lukte onze Old Boys zelfs om de rust in te gaan met een 0-0 stand. Dat succes zal hem wel in de looptraining gezeten hebben speciaal vorige week gegeven door Running Elst! Recht op, buik aanspannen en de meest belachelijk ogende oefeningen werden op de training afgewerkt. Looptechnisch konden de mannen het zondag dan nog wel aan, maar spel- en hockeytechnisch…nou, nét niet zal ik maar zeggen. De ‘rust’ nam men schijnbaar wat letterlijk. Na de ‘rust’ ging het er dan ook een stuk ‘rustiger’ aan toe. De druk die onze boys de eerste helft op de tegenstander zette was door het warme weer zeer drukkend, maar weer niet zó druk dat de tegenstander in de verdrukking kwam. Toch is het team dat iedere week anders van samenstelling is, dit keer ook spelers uit verzorgingshuis Terzio, duidelijk aan het groeien. Bedenk wel het is pas de derde wedstrijd en nog steeds zonder trainer. H1 is volledig self supporting: de uitwedstrijden zonder supporters en in het geheel zonder technische staf. Op de leeftijd van onze mannen noemt men dat overigens bevordering van ‘zelfredzaamheid’. Sociaal zeer verantwoord, maar gentlemen, hockey- en speltechnisch zou wat professionele support geen slecht idee zijn. Langs de linies wordt schijnbaar totaal naar eigen inzicht naar voren gestoven dan wel teruggezakt naar de middenlijn. En dan vaak niet op de momenten die de gemiddelde hockeyer van de C1 er voor zou kiezen. Maar laat ik niet overdrijven. Dat doe ik dan ook niet.
Geen eigen doelpunten, zeker minder dan tien strafcorners tegen en absoluut niet volledig weggespeeld door de Young Boys van Apeliotes die toch tweede op de ranglijst staan. En dat onze HCOldBoys geen doelpunten maakten was simpel te verklaren. Geen balcirculatie, geen kans. Wél keihard geknokt en gestreden. Gladiatoren zijn het! Ben Hur himself doet volgens mij overigens nog mee. 0-3 was de eindstand. Wederom onder uitstekende leiding van Guido en Peter.
De derde helft was door de barcommissie weer zo goed verzorgd dat een aantal spelers van Apeliotes opperden om te gaan fuseren. Ze aten voor het eerst in weken tomaat, kaas, komkommer en fruit en dat niet vanaf een diepvriespizza… Jullie zijn welkom zou ik zeggen, maar neem dan ook Dames 1, 2 en 3 mee…! Uw verslaggever wil ook wel eens een andere blik op het veld dan grijs harende benen...
Cherio!
Piet Praatjesmaker